Donderdag 11 oktober 1917 – Norbert Tennant
We probeerden onze kanonnen weg te halen van de rand van de weg. Alle beschikbare mannen met sleeptouwen hielpen groepen van acht paarden met het lostrekken. Maar de tuigen zonken tot aan hun assen in de alsmaar dieper wordende modderpoelen zodat het er hopeloos uitzag. Maar het was absoluut noodzakelijk dat ons geschut hier weg moest, deels omdat de weg moest vrijgehouden worden voor het ander verkeer maar ook omdat er op enkele delen van de lijn er voortdurend zware granaten op af werden gezonden.
Op de 11e was het nu een gespan van zestien paarden dat een verwoede poging moest wagen om elk van de kanonnen uit het slop te halen. Een taak waar ze met de meeste moeite van de wereld in slaagden, weg van het moeras. Op de plek waar we moesten zwoegen bevond zich maar één enkele kleine pillendoos en voor de rest moesten de kanonniers deze klus klaren zonder enige dekking of mogelijk beschutting.
