Maandag 24 september 1877. Vandaag werd de draak geplaatst op de top van het belfort. De klokkentoren van het gebouw was dit jaar aan herstelling toe geweest, te wijten aan de slechte toestand van enkele dakbalken. Heel wat metselwerk moest opnieuw gevoegd en gemetst worden. En daarvan had men geprofiteerd om de vergulding van de oude draak op te frissen, want die was helemaal mat geworden in de loop van de voorbije eeuwen. De werken waren aangevangen op 13 juni 1877 met de opbouw van de stellingen. En vandaag, op deze 24e september, tussen 16u30 en 17u was het nu weer tijd om de vernieuwde draak opnieuw bovenaan het belfort te plaatsen. De fanfare van de pompiers speelde Ieperse liederen op de Grote Markt en duizenden Ieperlingen applaudisseerden op het moment dat – vooraleer definitief naar beneden te komen – een arbeider het monster ritueel op zijn as liet ronddraaien onder zijn nieuwe vergulding.
De ‘Poorte Klokke’ weergalmde dan al uitbundig gedurende een volledig uur. Wijzelf kenden de naam van deze arbeider niet daarboven welke de draak terugplaatste. Maar verderop konden we de silhouetten van gemeentesecretaris Ferdinand Vandamme, vrederechter Gravez, en de heren loodgieters-zinkwerkers Hector en Amand Dethoor herkennen die onze draak hersteld hadden. Volgens onze jaarboeken was het in 1310 dat Robrecht van Bethune, graaf van Vlaanderen de opbouw van belforten gebood waarvan het hout uit Engeland moest komen dat naar het zeggen van de mannen uit die tijd onbederfelijk was.
Men plaatste boven de toren een koperen draak als zinnebeeld der bescherming en het behoud van de gemeente. Op 1 oktober 1478 werd door Jan van Beveren het klokkenspel ingehuldigd. In 1572, op 29 april, werd gedurende een felle storm- en dondervlaag de bovenkant van de halletoren vernield en werd de draak van zijn spil gerukt. De schade werd hersteld en op 9 december 1692 vernieuwd door koperslager-baas Vandenpeereboom in de Zuidstraat.
Deze draak woog 56 pond en kon een halve ton water ophouden. Het was een zekere Popelier die hem plaatste. Hij ontving van het magistraat van Ieper een zilveren beker als beloning voor deze stoutmoedige daad. In 1819 – tijdens het bezoek van koning Willem I – werd de draak gedeeltelijk vernieuwd en opnieuw verguld, net zoals de duiven die ongeveer 32 kilo wogen. Nadat de draak door de kordewagenkruiers gedurende enkele dagen in onze straten was rondgedragen, werd die nu door stadsknecht De Chièvre terug op de halletoren geplaatst.
In 1861 toen met het donderscherm plaatste, liet men de draak nog een keer naar beneden zonder er enige herstellingen aan te verrichten. Op vrijdag 7 september 1877, om 14u, werd hij opnieuw naar beneden gelaten en in de stadswerkhuizen geplaatst – het noordelijk onderste deel van de lakenhalle rechtover de zijdeur van de Sint-Maartenskerk. Amand Dethoor die belast was met de nodige herstellingen aan onze oudste burger had er het jaartal 1877 op geslagen als herinnering voor de mensen van de volgende generaties.
Dit is een fragment uit Boek 1877-1913 van De Grote Kroniek van Ieper
